De Amerikaanse dichter Robert Frost (1874-1963) behoeft eigenlijk geen introductie. Hij is veelvuldig gelauwerd, hij slaagt erin een snaar te raken bij iedere versgevoelige die hem leest, hij hanteert een eenvoudig idioom, hij is erg goed in spreektaal, hij is niet eenvoudig te plaatsen in levensbeschouwelijke of godsdienstige coördinatensystemen, maar hij heeft een duidelijke, zij het weinig orthodoxe, religieuze inslag.

Elders op deze website kunt u ook een interessante prozatekst lezen van de hand van Robert Frost, een inleiding tot een dichtwerk van Edwin Arlington Robinson.

Zijn moeder was een aanhanger van de Lutheraanse mysticus Emanuel Swedenborg; zijn vader was een sceptische en atheïstische journalist. Hij had manisch-depressieve trekken. Over zijn levenshouding, zie: Jay Parini, Listening for God in Unusual Places: The unorthodox faith of Robert Frost, America The Jesuit Review, March 4, 2013 issue (February 20, 2013).

Het onderhavige gedicht – Fire and Ice – is een humoristisch gedicht dat, zoals dat gaat met humor, een ernstige ondertoon heeft. Het handelt over een tweemaal optredende apocalyps – het is een kort gedicht over vuur en ijs, hartstocht en haat.

Ter waarschuwing citeer ik tot slot nog een uitspraak die Robert Frost deed in Conversations on the Craft of Poetry, New York: Holt, Rinehart, and Winston, 1961, p.7:

“I like to say, guardedly, that I could define poetry this way: it is that which gets lost out of both prose and verse in translation.”

Deze uitspraak wordt vaak gebrekkig geciteerd als: ‘Poetry is what is lost in translation’. U kunt hieronder nagaan of Frost misschien toch gelijk had.

Vertaling:

Vuur en ijs

De één zegt dat de aarde sterft door vuur,
de ander zegt door ijs.
Wat ik aan hartstocht heb beleefd,
leert mij dat vuur de voorkeur heeft.
Maar als een tweede dood zal zijn vereist,
dan weet ik ook genoeg van haat
om in te zien dat voor verwoesting ijs
zich groots bewijst
en steeds volstaat.

Origineel:

Fire and Ice

Some say the world will end in fire,
Some say in ice.
From what I’ve tasted of desire
I hold with those who favor fire.
But if it had to perish twice,
I think I know enough of hate
To know that for destruction ice
Is also great
And would suffice.