(Wikimedia Commons)

Na het vorige gedicht van Anthony Hecht (Mehr Licht) – zware kost met al die executies – nu een lieflijk gedicht vol diepe, dichterlijke gevoelens.

Vertaling:

Het meisje aan de zee

Het meisje aan de zee,
Ze zuchtte diep geraakt;
Het nam haar zozeer mee,
De zon die ondergaat.

Lief meisje, wees wat flinker,
Zo draait dit stuk non-stop;
Recht voor ons gaat ze zinken,
Van achter komt ze op.

Origineel:

Das Fräulein stand am Meere

Das Fräulein stand am Meere
Und seufzte lang und bang,
Es rührte sie so sehre
Der Sonnenuntergang.

Mein Fräulein! sein Sie munter,
Das ist ein altes Stück;
Hier vorne geht sie unter
Und kehrt von hinten zurück.