R.S. Thomas (herkomst)
Het korte gedicht De dans van R.S. Thomas behoeft weinig toelichting. Het roept op een geresigneerde manier het verlangen op naar de verloren jeugd van een oude man. Het is een treffend gedicht, vind ik, al is het verre van triviaal. Het is vooral een intens en lyrisch gedicht, zonder de sentimentaliteit waardoor voor mijn gevoel vrij veel populaire liedjes en gedichten worden ontsierd.
Het rijm jaren/haren was tijdens het vertalen onopzettelijk ontstaan. Ik heb het gehandhaafd; het stoort zeker niet, en geeft misschien zelfs iets van de spanning terug die onvermijdelijk wegebt in elke poëzievertaling.
Het oorspronkelijke gedicht is te vinden in Collected poems, 1945-1990. Zie hier.
Een interessant interview met de dichter is hier te vinden.
Vertaling:
De dans
Ze is jong. Heb ik het recht
Haar naam maar te noemen? Kind,
Het is geen liefde die ik bied
Aan jouw soepele leden, jouw ogen;
Slechts de dorre hulde
Van een oude man die door de tijd
Wordt gekruisigd. Neem in de dans
Voor even mijn hand,
Negeer zijn steelse druk,
De schrale hunkering van de jaren,
En leid me onder het jonge loof
Van de onschuld. Laat mij mijn jeugd
Opnieuw ruiken in jouw haren.
Oorspronkelijk gedicht:
The Dance
She is young. Have I the right
Even to name her? Child,
It is not love I offer
Your quick limbs, your eyes;
Only the barren homage
Of an old man whom time
Crucifies. Take my hand
A moment in the dance,
Ignoring its sly pressure,
The dry rut of age,
And lead me under the boughs
Of innocence. Let me smell
My youth again in your hair.
The Hidden Law 
Wat een prachtige vertaling van dit zo mooie gedicht! Ik wilde wel jouw hoofd hebben, in ruil voor het mijne. Jij zat dan de hele dag te lezen – over (katholieke kerk-)geschiedenis met name, en ik maakte dagelijks mooie vertalingen. Nu het andersom is verdeeld, is het misschien nog niet eens zo gek. Want jij maakt dagelijks mooie vertalingen en ik zit de hele dag te lezen. Een omkering van de situatie zou dus de mensheid niets opleveren, maar enkel mij: minder jaloezie.
LikeLike
Jouw vermogen om uit triviaal ogende feiten en omstandigheden een mooi verhaal te distilleren met vaak een ontroerende strekking, een hilarische opbouw en een fraaie pointe, is anders ook heel benijdenswaardig. En daaruit blijkt maar weer dat wat zo triviaal oogde, helemaal zo triviaal niet was! Of toch misschien wel, maar dan hebben we in ieder geval een mooi verhaal. Ik zou overigens ook wel graag over jouw belezenheid in de katholieke kerkgeschiedenis willen beschikken.
LikeLike