Tagarchief: Geen woord is verzonnen.

Het ware leven

In de geluidloosheid
daalt motregen neer
uit een gesluierde hemel.

De nieuwe maan
is zwart.

Een prijswinnaar
wordt in een zee van licht
massaal gekust en beklopt.

Het ware leven schatert.

Lijken ontbinden
als herfstbladeren
onder boomstaken.

Niemand hoort
dat ik Mozart neurie:
Mis in C mineur.

Strengen ledlicht
hangen lusteloos
over de ballustrade.

Het ware leven schettert.

Lantaarns staren
zwijgend in hun kegel
boven het spiegelende
asfalt.

Thuisgekomen
schrijf ik schuw
wat clandestiene krabbels
in de kerstnacht.

Geen woord is verzonnen.

[Eigen werk]