Dit is een kleine herinnering aan een gedicht dat in het NRC in de jaren ’80 verscheen. Het is geschreven door Mircea Dinescu, een Roemeense dichter, journalist en redacteur. Hij was een dissident, een satirische geest, een dichter, iemand die vrijheid liefhad.

Het gedicht is uiteraard een evocatie van de gruwelijke tijd onder het schrikbewind van Nicolae Ceaușescu.

Ik ben nooit het zonnetje in huis geweest, en daarom onthoud ik zulke gedichtjes.

Annie M.G. Schmidt zei ooit in een interview (ik citeer uit het hoofd): “Ik vind dat ik best een interessant leven heb gehad; ik heb de Eerste Wereldoorlog meegemaakt, ook de Tweede, en als ze een beetje opschieten straks nog een Derde.” Dat is een grimmig soort grappigheid die ik zeer kan waarderen.

Zijn boek De dood leest de krant (Moartea citește ziarul) werd in 1988 door de communistische autoriteiten verboden, en werd vervolgens gepubliceerd in Amsterdam.

Ik citeer (de vertaling van) het gedicht uit het hoofd.

---

Hogedrukcilinder

Komt er een man
met een hogedrukcilinder op zijn rug:
“Waar zijn die kleintjes
die zich achter het meubilair verbergen?”

“Mijn vader en mijn moeder
die de Eerste Wereldoorlog hebben overleefd,
en ook de Tweede,
maar nu gaan ze het heel moeilijk krijgen.”